evde ki kocaman bir kutu cips ve sakallı erkek temsili
günlerdir hastayım.sesim boru gibiydi -öyle ki telefonu açtığımda babam sananlar oldu beni.hala iyileşemedim.
ve yine günlerdir sınavlara çalışıyorum ve bitmek bilmiyorlar.daha da çalışmaya devam etmek zorundayım.
çünkü ilk 5e girmeyi planladığım dershane sınavında da 64. olmuşum.buna sonra döneriz.
ve aslında günler önce sevgiliden ayrılmanın burukluğunu da atamadım.buna sonra döneriz.
ve tüm bunlar bende bi hönkürerek ağlama isteği uyandırıyor.
hiç yaşadınız mı bilemem, ama bazen rahatlamak için gerçekten ağlamaya ihtiyaç duyarsınız.başka bir yolu yoktur çünkü giden gelmeyecek,-ve galiba sınıfta kalıcam.ve ben burnum tıkandığında çok sinirleniyorum.yani,gerçekten felaket sinirleniyorum sinirimden duvarı tekmeliyorum falan.ve sadece gece yatarken burnum tıkanıyor uyku düzenim de altüst olmuş filmlerde günlerce bornozla evde oturup bira içip kocaman kutulardan peynirli cips yiyen sakallı erkeklere dönüşmeme çok az kaldı.bu duruma çevremdekiler de katlanamayınca şarap alıp eve geliyoruz ve
ağlamalı film aramaya başlıyoruz.Umut diye bi filme çok büyük umutlar bağlayıp seyretmeye başlıyoruz ama kimsede tık yok hatta sıkıcılığından iyice sinirimiz bozuluyor.-halbuki bana yemin edenler vardı ağlamaktan nefes alamamışlar bu filmde.neyse buna sonra döneriz.- o filmi kapat bu filmi aç evden de daralıp çıkıp gidiyoruz.
o gece rüyamda anneme saçlarımı yaptırıyorum.-acayip bir bağımlılığım var uzun saça.dünyanın en çirkin insanınının saçı uzunsa benim gözümde o güzeldir.- birden annem saçlarımı kesmeye başlıyor.ben hareket edemiyorum ama o nasıl bir korku ve şoktur arkadaş.bir santim kımıldayamıyorum annem kesmeye devam ediyor.o korkuyla bir uyanmışım ki ama nasıl ağlıyorum.yüzümdeki her gözenekten su fışkırıyor sanki silmeye yetişemiyorum.sonra sakinleşip geri yatıp uyuyorum.
-kızım işte bak film malmış gece böyle böyle oldu
-hayvansın.
